Copernicus: o Αρκτικός Ωκεανός χωρίς πάγο σε περιοχές βόρεια του Αρχιπελάγους Svalbard

Στις 8 Μαρτίου 2021 η μηνιαία ενημέρωση για την έκταση θαλάσσιου πάγου της Υπηρεσίας Κλιματικής Αλλαγής του προγράμματος Copernicus για τον Φεβρουάριο του 2021, ανέφερε ότι η συνολική έκταση του θαλάσσιου πάγου ήταν χαμηλότερη από τον μέσο όρο του μήνα, όπως μετράται από το 1979. Σε ένα μέσο Φεβρουάριο, ο Αρκτικός Ωκεανός καλύπτεται με θαλάσσιο πάγο, συμπεριλαμβανομένων μεγάλων περιοχών υπο-Αρκτικών θαλασσών. Η μέση έκταση του θαλάσσιου πάγου της Αρκτικής του Φεβρουαρίου 2021 ήταν 14,2 εκατομμύρια km², κατά 0,6 εκατομμύρια km² ή 4% κάτω από τον ιστορικό μέσο όρο του 1991-2020, ενώ η χαμηλότερη έκταση του θαλάσσιου πάγου του Φεβρουαρίου σε αυτήν την περιοχή καταγράφηκε το 2018, 7% κάτω από το μέσο όρο των ετών 1991-2020.

Φέτος, οι συνολικές συγκεντρώσεις θαλάσσιου πάγου εμφανίζουν ένα μείγμα τιμών πάνω και κάτω από το μέσο όρο των ιστορικών συγκεντρώσεων στον ευρασιατικό τομέα της Αρκτικής, με τις πιο αξιοσημείωτες θετικές αποκλίσεις των συγκεντρώσεων να εντοπίζονται νότια της Θάλασσας Barents και αρνητικές στα νότια της Βερίγγειου Θάλασσας, στα βόρεια της Θάλασσας Okhotsk και βόρεια της θάλασσας Svalbard. Στον τομέα της Βόρειας Αμερικής του Αρκτικού Ωκεανού, οι αποκλίσεις στις συγκεντρώσεις θαλάσσιου πάγου, έχουν βρεθεί ως επί το πλείστον αρνητικές, ιδίως κατά μήκος των ακτών του Βορειοανατολικού Καναδά.

Η παρακάτω εικόνα, που έχει ληφθεί από έναν από τους δορυφόρους Copernicus Sentinel-3 στις 8 Μαρτίου, δείχνει τον Αρκτικό Ωκεανό βόρεια του αρχιπελάγους Svalbard χωρίς θαλάσσιο πάγο. Οι εικόνες χωρίς σύννεφα είναι σπάνιες το χειμώνα σε αυτήν την περιοχή. Ως ένθετο περιλαμβάνεται ο χάρτης που παράγεται από την Υπηρεσία Κλιματικής Αλλαγής του Κοπέρνικου που απεικονίζει την απουσία θαλάσσιου πάγου του Αρκτικού Ωκεανού τον Φεβρουάριο του 2021.

Πηγή: Ευρωπαϊκή Ένωση, αποστολή Copernicus Sentinel-3
Περισσότερα: https://www.copernicus.eu/en/media/image-day-gallery/ice-free-arctic-ocean-areas-north-svalbard-archipelago 

https://climate.copernicus.eu/sea-ice-cover-february-2021 

CIMSS: Ο Τροπικός Κυκλώνας “Habana” στον Ινδικό Ωκεανό στις 10 Μαρτίου 2021

Οι εικόνες του βίντεο στο υπέρυθρο φάσμα (10,7 μm) που προέρχονται από τον δορυφόρο EWS-G1 των ΗΠΑ, εμφανίζουν την καλά καθορισμένη δομή του Κυκλώνα “Habana” στον Νότιο Ινδικό Ωκεανό, στις 10 Μαρτίου 2021. Η ένταση του “Habana” έφτασε για δεύτερη φορά στην κατηγορία 4 της Κλίμακας Τυφώνων Saffir–Simpson, στις 0900 UTC.

O γεωστατικός δορυφόρος EWS-G1 (πρώην GOES-13), μετεγκαταστάθηκε πρόσφατα πάνω από τον Ινδικό Ωκεανό.

Πηγή: Cooperative Institute for Meteorological Satellite Studies (CIMSS) University of Wisconsin-Madison
Περισσότερα: https://cimss.ssec.wisc.edu/satellite-blog/archives/40175 

Copernicus: Η Κυκλοφορία του Ατλαντικού Ωκεανού στο πιο αδύναμο σημείο της χιλιετίας

Η θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας είναι μια θεμελιώδης φυσική μεταβλητή που χρησιμοποιείται για την κατανόηση, τον ποσοτικό προσδιορισμό και την πρόβλεψη των πολύπλοκων αλληλεπιδράσεων μεταξύ του ωκεανού και της ατμόσφαιρας. Η εικόνα του άρθρου απεικονίζει τη θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας του Βόρειου Ατλαντικού Ωκεανού όπως προβλέφθηκε από την Υπηρεσία Παρακολούθησης Θαλάσσιου Περιβάλλοντος του ευρωπαϊκού προγράμματος τηλεπισκόπησης Copernicus, για την 8η Μαρτίου 2021.

Σε συνδυασμό με άλλες παραμέτρους του ωκεανού, η θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας χρησιμοποιείται για την χαρτογράφηση ιστορικών τάσεων του Ρεύματος του Κόλπου (Gulf Stream) και του ευρύτερου κυκλοφορικού συστήματος επιφανειακών και βαθύτερων ρευμάτων στο οποίο ανήκει, το οποίο είναι γνωστό ως Κυκλοφορία του Ατλαντικού Ωκεανού- AMOC (Atlantic Meridional Overturning Circulation).
Το AMOC είναι ένα από τα κύρια συστήματα ωκεάνιας κυκλοφορίας που αναδιανέμει τη θερμότητα και επομένως έχει σημαντικό αντίκτυπο στο κλίμα του πλανήτη μας.

Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature Geoscience έδειξε ότι η δραστηριότητα της Κυκλοφορίας του Ατλαντικού Ωκεανού- AMOC, έχει πλέον πέσει σε ιστορικό χαμηλό. Εξαιτίας των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής που προκαλεί σημαντικές αλλαγές στη μεταφορά θερμών υδάτων από τα ωκεάνια ρεύματα στην Ευρώπη και στη δημιουργία ισχυρών βαρομετρικών χαμηλών, η Κυκλοφορία του Ατλαντικού Ωκεανού- AMOC, βρίσκεται πλέον στο πιο αδύναμο σημείο της τελευταίας χιλιετίας.

Πηγή: Ευρωπαϊκή Ένωση, Copernicus Marine Environment Monitoring Service 

Περισσότερα: https://www.copernicus.eu/en/media/image-day-gallery/atlantic-meridional-overturning-circulation-circulation-weakest-point 

Το άρθρο “Current Atlantic Meridional Overturning Circulation weakest in last millennium” στο περιοδικό “Nature Geoscience”
https://doi.org/10.1038/s41561-021-00699-z 

NASA: H διακύμανση της αποταμίευσης γλυκού νερού στις παγκόσμιες υδρολογικές λεκάνες

Η γνώση της έκτασης της ανθρώπινης επιρροής στον παγκόσμιο υδρολογικό κύκλο είναι απαραίτητη για τη βιωσιμότητα των πόρων του γλυκού νερού στη Γη. Ωστόσο, η έλλειψη παρατηρήσεων της στάθμης του νερού για τις λίμνες και τους αποταμιευτήρες του πλανήτη έχει περιορίσει τον ποσοτικό προσδιορισμό των αποταμιευτήρων που διαχειρίζεται ο άνθρωπος, σε σχέση με τις φυσικές αλλαγές στην αποταμίευση των επιφανειακών υδάτων. Στη σχετική μελέτη, χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα από τον δορυφόρο ICESat-2 της NASA, για να ποσοτικοποιηθεί η παγκόσμια διακύμανση της στάθμης του νερού σε 227.386 υδάτινα σώματα, από τον Οκτώβριο του 2018 έως τον Ιούλιο του 2020.

Συνδυάζοντας αυτό το σύνολο δεδομένων με μια παγκόσμια βάση δεδομένων των ταμιευτήρων που διαχειρίζονται ο άνθρωπος, η μελέτη διαπίστωσε ότι το 57% της εποχικότητας της αποθήκευσης νερού συμβαίνει σε δεξαμενές που διαχειρίζεται ο άνθρωπος. Οι παγκόσμιοι χάρτες των αποτελεσμάτων σχετικά με τις υδρολογικές λεκάνες, αποκαλύπτουν ότι η φυσική μεταβλητότητα της στάθμης των επιφανειακών υδάτων είναι μεγαλύτερη σε τροπικές λεκάνες όπως ο Αμαζόνιος και το Κονγκό και χαμηλότερες στις βόρειες και αρκτικές περιοχές όπως ο Βόρειος Καναδάς και η Αλάσκα. Αντίθετα, η διαχείριση από τον άνθρωπο της αποθήκευσης επιφανειακών υδάτων σε άνυδρες και ημι-άνυδρες περιοχές όπως οι Δυτικές ΗΠΑ, η Μέση Ανατολή, η Νότια Αφρική και η Αυστραλία, οδηγεί σχεδόν στο 100% της εποχιακής διακύμανσης της αποταμίευσης υδάτων. Συνολικά, ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος για την πλειονότητα της μεταβλητότητας της εποχικής αποθήκευσης επιφανειακών υδάτων, και αποτελεί πλέον τον βασικό ρυθμιστή του κύκλου του νερού στον πλανήτη.

Καθώς η οικονομική ανάπτυξη, η αύξηση του πληθυσμού και η κλιματική αλλαγή συνεχίζουν να ασκούν πιέσεις στους παγκόσμιους υδάτινους πόρους στο μέλλον, οι μετρήσεις από δορυφόρους όπως ο ICESat-2, θα συνεχίσουν να παρέχουν ζωτικές πληροφορίες για το πώς οι άνθρωποι διαχειρίζονται τους πόρους γλυκού νερού παγκοσμίως.

Δείτε στο βίντεο την αναπαράσταση που χρησιμοποιεί δεδομένα από τη μελέτη για να απεικονίσει τη διακύμανση της στάθμης του νερού στα υδάτινα σώματα του πλανήτη. Με σκούρο μπλε διακρίνονται οι περιοχές όπου η διακύμανση της στάθμης του νερού στις υδρολογικές λεκάνες βρέθηκε πάνω από 1,5 μέτρο.

Πηγή: NASA's Scientific Visualization Studio
Περισσότερα: https://svs.gsfc.nasa.gov/4889 
Ο άνθρωπος ελέγχει την πλειονότητα των ροών του γλυκού νερού του πλανήτη:
https://www.meteo.gr/article_view_scientific.cfm?entryID=41 

CIMSS: Το παγκόσμιο ρεκόρ ύψους βροχής σε διάστημα 72 και 96 ωρών

Το παγκόσμιο ρεκόρ του μεγαλύτερου ύψους βροχής σε διάστημα 72 ωρών είναι 3930 mm και σημειώθηκε μεταξύ 24 και 26 Φεβρουαρίου 2007 στο νησί La Réunion, το οποίο βρίσκεται ανατολικά της Μαδαγασκάρης, κατά το πέρασμα του Τροπικού Κυκλώνα "Gamede" στον Νότιο Ινδικό Ωκεανό. Τότε σημειώθηκε επίσης το ρεκόρ του μεγαλύτερου συνολικού ύψους βροχής 4869 mm σε διάστημα 96 ωρών.

Ο Τροπικός Κυκλώνας “Gamede” (στο κέντρο) καθώς και ο γειτονικός Κυκλώνας “Favio”, έχουν καταγραφεί στις παρακάτω εικόνες στο υπέρυθρο φάσμα, από τον γεωστατικό δορυφόρο Meteosat-7, κατά το διάστημα 24-27/02/2007.

Πηγή: Cooperative Institute for Meteorological Satellite Studies (CIMSS)/ University of Wisconsin-Madison
Περισσότερα: https://cimss.ssec.wisc.edu/satellite-blog/archives/40074 
https://wmo.asu.edu/content/world-greatest-seventy-two-hour-3-day-rainfall 

Ο άνθρωπος ελέγχει την πλειονότητα των ροών του γλυκού νερού του πλανήτη

Ο άνθρωπος έχει φέρει αξιοσημείωτες αλλαγές στον πλανήτη, από τη δραστική μείωση της έκτασης των δασών για τη γεωργία και την αστικοποίηση, έως την αλλαγή της χημείας της ατμόσφαιρας με τα ορυκτά καύσιμα. Μια μελέτη, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό Nature, αποκαλύπτει για πρώτη φορά την έκταση της ανθρώπινης επίδρασης στον παγκόσμιο κύκλο νερού.

Η μελέτη χρησιμοποίησε τον δορυφόρο ICESat-2 της NASA, για να συγκεντρώσει το μεγαλύτερο σύνολο δεδομένων εποχιακής στάθμης νερού για περισσότερες από 227.000 λίμνες και ταμιευτήρες παγκοσμίως. Τα στοιχεία αποκαλύπτουν ότι παρόλο που οι ταμιευτήρες που διαχειρίζονται οι άνθρωποι αποτελούν μόνο ένα μικρό ποσοστό όλων των υδάτινων σωμάτων, αντιπροσωπεύουν το 57% των αλλαγών των συνολικών εποχιακών αποθηκευτικών υδάτων παγκοσμίως.

«Τείνουμε να σκεφτόμαστε τον κύκλο του νερού ως ένα καθαρά φυσικό σύστημα: Το νερό από τις βροχές και τα χιόνια περνάει σε ποτάμια και οδηγείται στον ωκεανό, όπου η εξάτμιση ξεκινά ξανά ολόκληρο τον κύκλο», δήλωσε η Sarah Cooley, από το Πανεπιστήμιο Στάνφορντ, επικεφαλής της μελέτης. "Ωστόσο, ο άνθρωπος στην πραγματικότητα παρεμβαίνει ουσιαστικά σε αυτόν τον κύκλο. Η δουλειά μας αποδεικνύει ότι ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος για την πλειονότητα της εποχικότητας της διακύμανσης της επιφανειακής αποθήκευσης νερού στη Γη".

Από τον Οκτώβριο του 2018 έως τον Ιούλιο του 2020, ο δορυφόρος μέτρησε τη στάθμη του νερού σε 227.386 υδάτινα σώματα, που κυμαίνονται σε μέγεθος από τις Μεγάλες Λίμνες των ΗΠΑ, έως τις λίμνες με έκταση μικρότερη από το ένα δέκατο του τετραγωνικού μιλίου. Κάθε υδάτινο σώμα παρατηρήθηκε σε διαφορετικές περιόδους του έτους για την παρακολούθηση των αλλαγών της στάθμης του νερού. Οι ερευνητές δημιούργησαν μια παγκόσμια βάση δεδομένων, για να προσδιορίσουν ποια υδατικά συστήματα ελέγχονταν από τον άνθρωπο και ποια ήταν φυσικά.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι ενώ η στάθμη των φυσικών λιμνών κυμαίνεται εποχιακά κατά μέσο όρο κατά 0,22 μέτρα, η στάθμη των ταμιευτήρων που διαχειρίζονται οι άνθρωποι κυμαίνεται κατά 0,86 μέτρα. Επιπλέον, η πολύ μεγαλύτερη διακύμανση της στάθμης των ταμιευτήρων σε σύγκριση με τις φυσικές λίμνες σημαίνει ότι οι ταμιευτήρες αντιπροσωπεύουν το 57% της συνολικής διακύμανσης. Σε ορισμένα μέρη, ωστόσο, η ανθρώπινη επιρροή ήταν ακόμη ισχυρότερη από αυτό. Για παράδειγμα, σε άνυδρες περιοχές όπως η Μέση Ανατολή, η Δυτική Αμερική, η Ινδία και η Νότια Αφρική, η μεταβλητότητα που αποδίδεται στον ανθρώπινο έλεγχο αυξάνεται στο 90% και άνω.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η μελέτη παρέχει μια κρίσιμη βάση για την παρακολούθηση του παγκόσμιου υδρολογικού κύκλου, καθώς η κλιματική αλλαγή και η αύξηση του πληθυσμού ασκούν νέες πιέσεις στους πόρους γλυκού νερού.

Στον χάρτη παρουσιάζεται το ποσοστό εποχιακής διακύμανση της αποθήκευσης επιφανειακών υδάτων που σχετίζεται με ταμιευτήρες σε υδρολογικές λεκάνες από τον Οκτώβριο του 2018 έως τον Ιούλιο του 2020. Τα πιο σκούρα χρώματα αντιπροσωπεύουν υψηλότερη επιρροή των ταμιευτήρων που διαχειρίζεται ο άνθρωπος στην αποθήκευση επιφανειακών υδάτων και τα πιο ανοιχτά χρώματα αντιπροσωπεύουν λιγότερη επιρροή. Οι ταμιευτήρες στις ηπειρωτικές ΗΠΑ, τη Μέση Ανατολή, τη Δυτική και Νότια Αφρική, την Ανατολική και Νότια Αμερική και την ινδική υποήπειρο παρουσιάζουν ιδιαίτερα υψηλή επιρροή διαχείρισης από τον ανθρώπινο παράγοντα.

Πηγή: phys.οrg
Περισσότερα: https://phys.org/news/2021-03-humans-ups-downs-freshwater-storage.html 

Το άρθρο “Human alteration of global surface water storage variability” από το περιοδικό Nature:
https://www.nature.com/articles/s41586-021-03262-3 

NASA: Οπτικοποίηση των τυφώνων του Ατλαντικού του 2020

Η περίοδος των τυφώνων του Ατλαντικού του 2020 ήταν μια σεζόν ρεκόρ με έναν άνευ προηγουμένου αριθμό 30 τροπικών καταιγίδων, σηματοδότώντας την πέμπτη συνεχόμενη χρονιά με δραστηριότητα άνω του μέσου όρου. Η Εθνική Υπηρεσία Καιρού των ΗΠΑ σημείωσε ότι κάθε μίλι των ακτών του Ατλαντικού των ΗΠΑ, βρέθηκε κάτω από προειδοποίηση για τυφώνα το 2020. Η Εθνική Διεύθυνση Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ-ΝΟΑΑ, ανέφερε τις πιο πολυδάπανες καταστροφές (δισεκατομμυρίων δολαρίων) στις ΗΠΑ σε ένα έτος, στο αρχείο των τελευταίων 40 ετών, στις οποίες συνέβαλαν σημαντικά οι πέντε τυφώνες που έπληξαν στις ΗΠΑ.

Η οπτικοποίηση δείχνει τους τυφώνες και τις τροπικές καταιγίδες του 2020, χρησιμοποιώντας την απεικόνιση IMERG των δεδομένων της αποστολής για την παγκόσμια μέτρηση υετού -GPM (Global Precipitation Measurement Mission). Ο αλγόριθμος IMERG παρέχει εκτιμήσεις βροχόπτωσης σχεδόν σε πραγματικό χρόνο, σε χωρική ανάλυση περίπου 10 km, για ολόκληρο τον κόσμο, βοηθώντας στην καλύτερη κατανόηση του κύκλου του νερού στον πλανήτη και των ακραίων καιρικών φαινομένων, με εφαρμογές στη διαχείριση καταστροφών, τη διαχείριση φυσικών πόρων, την παραγωγή ενέργειας και την επισιτιστική ασφάλεια.

Η ραγδαιότητα βροχόπτωσης IMERG (σε χιλιοστά ανα ώρα), συνδυάζονται με δεδομένα νεφοκάλυψης, ενώ στα στιγμιότυπα απεικονίζονται και οι θερμοκρασίες της επιφάνειας της θάλασσας (SST), οι οποίες παίζουν σημαντικό ρόλο στο σχηματισμό και την ανάπτυξη τυφώνων, με τις θερμότερες θερμοκρασίες να συνδέονται με πιο έντονες τροπικές καταιγίδες. Δέκα από τις 30 τροπικές καταιγίδες με ονομασία παρουσίασαν ραγδαία ανάπτυξη σε επίπεδο επικίνδυνου τυφώνα.

Πηγή: NASA/ Goddard Space Flight Center Scientific Visualization Studio
Περισσότερα: https://youtu.be/Mh3FyTwAVuA 
https://svs.gsfc.nasa.gov/4884 

NASA: Φωτεινό νέφος πάνω από το ηφαίστειο της Αίτνας τη νύχτα της 23ης Φεβρουαρίου 2021

Στις 01:37 τοπική ώρα τη νύχτα της 23ης Φεβρουαρίου 2021, το όργανο VIIRS (Visible Infrared Imaging Radiometer Suite) του δορυφόρου NOAA-20 κατέγραψε την παρακάτω εικόνα, που δείχνει το ηφαιστειακό νέφος που είχε δημιουργήσει η Αίτνα. Εκείνη την ώρα, το μερικώς φωτισμένο νέφος εξαπλωνόταν βορειοδυτικά σε όλη τη Σικελία, καλύπτοντας με νέφος τέφρας το Παλέρμο πριν κατευθυνθεί βόρεια προς τη Σαρδηνία.

Το ηφαίστειο της Αίτνας κατατάσσεται ως το πιο ενεργό στην Ευρώπη και βρίσκεται σε κατάσταση έκρηξης από το 2011. Ωστόσο, ακόμη και οι έμπειροι παρατηρητές έχουν εντυπωσιαστεί από την ένταση της δραστηριότητας του ηφαιστείου τον Φεβρουάριο του 2021. Από τις 16 Φεβρουαρίου, ο νοτιοανατολικός κρατήρας της Αίτνας παρήγαγε μια σειρά από έντονα συντριβάνια λάβας που συνεχίστηκαν σποραδικά τη δράση τους για σχεδόν μια εβδομάδα. Έχοντας σχηματιστεί το 1971, ο νοτιοανατολικός κρατήρας είναι ο νεότερος από τους τέσσερις κρατήρες στην κορυφή του ηφαιστείου.

«Η φάση παροξυσμού με τις έξι πρόσφατες εκρήξεις ήταν από τις πιο έντονες στη νεότερη ιστορία του Νοτιοανατολικού Κρατήρα», εξήγησε ο Marco Neri, ηφαιστειολόγος στο Εθνικό Ινστιτούτο Γεωφυσικής και Ηφαιστειολογίας της Ιταλίας (INGV).

Στις 20-21 Φεβρουαρίου και 22-23 Φεβρουαρίου σημειώθηκε ιδιαίτερα έντονη δραστηριότητα. Μερικές φορές, τα συντριβάνια λάβας έφτασαν σε ύψος το 1,5 χιλιόμετρο. Οι στήλες τέφρας και μικρά θραύσματα βράχων έφτασαν σε ύψος 10 χιλιομέτρων. Μεγάλες ροές λάβας κύλησαν στην ανατολική πλευρά της Αίτνας. Παροξυσμοί παρόμοιας έντασης έχουν παρουσιαστεί στο Όρος Αίτνα τουλάχιστον τέσσερις φορές από το 1989 και το ηφαίστειο έχει παράξει περίπου 250 εκρήξεις διαφόρων εντάσεων από το 1977, δήλωσε ο Boris Behncke, επίσης από το INGV.

Ενώ η τέφρα προκάλεσε την προσωρινή διακοπή της λειτουργίας του κοντινού αεροδρομίου και κάλυψε περιοχές στη Βόρεια Σικελία, οι εκρήξεις του Φεβρουαρίου προκάλεσαν ελάχιστες ζημιές ή προβλήματα. Εφ 'όσον οι εκρήξεις παραμένουν σε αυτήν την ένταση και η λάβα προέρχεται από την κορυφή και όχι από τις πλευρές του ηφαιστείου, οι κίνδυνοι για τις γύρω κοινότητες είναι περιορισμένοι.

Δεν υπάρχει καμμία εγγύηση ότι η Αίτνα θα παραμείνει στην τρέχουσα κατάσταση έκρηξης για πάντα. «Οι περίοδοι έντονης δραστηριότητας ακολουθούνται σχεδόν πάντα από πλευρικές εκρήξεις που ανοίγουν τις πλευρές του ηφαιστείου, μερικές φορές σε χαμηλά υψόμετρα», δήλωσε ο Neri. «Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει συγκεκριμένη πιθανότητα η λάβα να επηρεάσει άμεσα μια αστική περιοχή, όπως έχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν».

Η λάβα από την Αίτνα έχει προκαλέσει περιστασιακά προβλήματα στις γύρω κοινότητες. Το 1669, λάβα κάλυψε μέρος της πόλης Κατάνια. Το 1983, οι μηχανικοί χρησιμοποίησαν δυναμίτη για την εκτροπή της λάβας μακριά από σπίτια. Και το 1992, ο στρατός έπρεπε να χτίσει ένα χωμάτινο τείχος για να προστατεύσει ένα χωριό.

Πηγή: NASA Earth Observatory
Περισσότερα: https://earthobservatory.nasa.gov/images/147996/a-nighttime-glow-over-mount-etna 

Copernicus: Κύμα καύσωνα με θερμοκρασίες ρεκόρ για την εποχή στην Kεντρική Ευρώπη στις 24/02/2021

Την τελευταία εβδομάδα του Φεβρουαρίου 2021, σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες σημειώθηκαν θερμοκρασίες υψηλότερες κατά 12°C από τον μέσο όρο για αυτήν την περίοδο του έτους.

Στις 24/02, θερμοκρασίες ρεκόρ για τον μήνα Φεβρουάριο καταγράφηκαν στη Γερμανία, όπου στο Αμβούργο ξεπέρασε τους 20°C για πρώτη φορά, και το Βερολίνο σημείωσε μέγιστη θερμοκρασία 19,7°C. Ασυνήθιστη ζέστη επικράτησε επίσης στην Αυστρία, με τις μέγιστες θερμοκρασίες να φτάνουν έως και τους 23°C. Στο Bilje, στην Δυτική Σλοβενία σημειώθηκε νέο ρεκόρ θερμοκρασίας Φεβρουαρίου για τη χώρα, στους 25,3°C και στην Κροατία αναφέρθηκε ρεκόρ 26,4°C στην πόλη Knin. Στη Γαλλία σημειώθηκαν επίσης θερμοκρασίες ρεκόρ για την εποχή, 22,7°C στην πόλη Colmar και 21,5°C στο Pontarlier και στην Ιταλία οι μέγιστες θερμοκρασίες έφτασαν τους 24-25°C, σε αρκετές κεντρικές και βόρειες περιοχές.

Οι δύο παρακάτω εικόνες έχουν ληφθεί στις 24 Φεβρουαρίου 2021, χρησιμοποιώντας δεδομένα από την αποστολή Copernicus Sentinel-3. Η εικόνα στα αριστερά δείχνει μια άποψη της Κεντρικής Ευρώπης χωρίς σύννεφα και η εικόνα στα δεξιά απεικονίζει τη θερμοκρασία της επιφάνειας του εδάφους. Η πλήρης απουσία νεφών στις 09:44 UTC (11:40 ώρα Ελλάδας), αποκάλυψε ότι η θερμοκρασία της επιφάνειας του εδάφους σε μεγάλα τμήματα της Ιταλίας, της Σλοβενίας και της Κροατίας ήταν πάνω από 20°C, ενώ έφτασε μεταξύ 17°C και 20°C στη Γαλλία και τη Γερμανία, κατά 10°C υψηλότερες περίπου από τις φυσιολογικές για την εποχή τιμές. Τέλος, εμφανής είναι η έλλειψη χιονοκάλυψης που περιορίζεται σε μεγάλα υψόμετρα. 

Πηγή: Ευρωπαϊκή Ένωση / αποστολή Copernicus Sentinel-3
Περισσότερα: https://www.copernicus.eu/en/media/image-day-gallery/record-setting-heatwave-europe-february-2021 

Copernicus: Νέα έκρηξη του ηφαιστείου Αίτνα της Ιταλίας- δορυφορική εικόνα της 21ης Φεβρουαρίου 2021

Κατά τη διάρκεια της νύχτας μεταξύ 20 και 21 Φεβρουαρίου το ηφαίστειο της Αίτνας εισήλθε ξανά σε φάση παροξυσμού, με τα συντριβάνια λάβας να φτάνουν σε ύψος πάνω από 1000 μέτρα, ενώ η πτώση της τέφρας περιορίστηκε κοντά στο ηφαίστειο λόγω της απουσίας ανέμου. Ήταν η 4η έκρηξη του ηφαιστείου μέσα σε διάστημα 5 ημερών. Οι προηγούμενες σημειώθηκαν στις 16, στις 18 και στις 19 Φεβρουαρίου.

Η παρακάτω εικόνα, που ελήφθη από έναν από τους δορυφόρους Copernicus Sentinel-2 στις 21 Φεβρουαρίου 2021 στις 10:00 UTC (12:00 ώρα Ελλάδος), δείχνει τη νέα ροή λάβας που φτάνει στην κοιλάδα "Valle del Bove".

Πηγή: Ευρωπαϊκή Ένωση / αποστολή Copernicus-2

Περισσότερα: https://www.copernicus.eu/en/media/image-day-gallery/new-eruptive-phase-mount-etna-italy-new-image 

Volcano Discovery https://www.volcanodiscovery.com/etna/news.html 

GPM: Εβδομαδιαία απεικόνιση IMERG παγκόσμιου υετού 14-21 Φεβρουαρίου 2021

Η αποστολή μέτρησης παγκόσμιου υετού GPM (Global Precipitation Measurement) παράγει το πιο ολοκληρωμένο παγκόσμιο προϊόν εκτίμησης της ραγδαιότητας βροχοπτώσεων και χιονοπτώσεων της NASA, χρησιμοποιόντας τον αλγόριθμο IMERG (Integrated Multi-satellite Retrievals for GPM). Οι βροχοπτώσεις υπολογίζονται χρησιμοποιώντας δεδομένα από τον αστερισμό δορυφόρων GPM - ένα παγκόσμιο δίκτυο δορυφόρων που επί του παρόντος περιλαμβάνει τους: GPM Core Observatory, GCOM-W1, NOAA-18, NOAA-19, DMSP F-16, DMSP F-17, DMSP F- 18, Metop-A και Metop-B. Το σύνολο παγκόσμιων δεδομένων IMERG παρέχει ποσά υετού για ολόκληρο τον πλανήτη κάθε 30 λεπτά.

Η παρακάτω ψηφιακή απεικόνιση δείχνει τα τελευταία διαθέσιμα δεδομένα υετού IMERG, για το διάστημα 14-21/02/2021, τα οποία απεικονίζουν πού εκδηλώνονται οι βροχές και οι χιονοπτώσεις πάνω στον πλανήτη.

Πηγή: Global Precipitation Measurement Mission / NASA's Scientific Visualization Studio
Περισσότερα:
https://svs.gsfc.nasa.gov/4285
https://gpm.nasa.gov/

NASA: Εξαιρετικά ψυχρές συνθήκες στις ΗΠΑ 

Ένα ισχυρό βαρομετρικό σύστημα επηρεάζει πολλές από τις πολιτείες των ΗΠΑ, φέρνοντας δριμύ ψύχος στα μέσα Φεβρουαρίου του 2021, με έντονες χιονοπτώσεις και παγετό, καταρρίπτωντας πολλά ρεκόρ χαμηλών θερμοκρασιών και αφήνοντας εκατομμύρια ανθρώπους χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα.

Ο χάρτης παρέχει μια εικόνα του υπερβολικού ψύχους που επικράτησε στη Βόρεια Αμερική, το οποίο σχετίζεται με τη νότια κίνηση αρκτικών αερίων μαζών. Τα δεδομένα του χάρτη προέρχονται από το μοντέλο GEOS (Goddard Earth Observing System) και απεικονίζουν θερμοκρασίες στα 2 μέτρα από την επιφάνεια, στις 15 Φεβρουαρίου 2021. Στις πιο σκούρες μπλε περιοχές, το μοντέλο δείχνει θερμοκρασίες που φθάνουν τους -35°C. Οι περιοχές εκτός των Νότιων και Κεντρικών ΗΠΑ είναι σχετικά θερμότερες, αλλά εξακολουθούν να είναι αρκετά πιο ψυχρές για την εποχή. Τα λευκά χρώματα αντιστοιχούν με θερμοκρασίες περίπου 0°C.

Όπως φαίνεται στον χάρτη, σε ορισμένες περιοχές της πολιτείας του Τέξας σημειώθηκαν χαμηλότερες θερμοκρασίες από περιοχές της πολιτείας της Αλάσκα. Σύμφωνα με δημοσιεύματα ειδήσεων, στο Ντάλας η ελάχιστη θερμοκρασία έφτασε τους -16°C, στις 15 Φεβρουαρίου - την πιο κρύα θερμοκρασία που έχει δει η πόλη από το 1989, με θερμοκρασίες κοντά στους +15.5 °C, να είναι οι φυσιολογικές για αυτήν την περίοδο του έτους. Ο υδράργυρος στο αεροδρόμιο του Χιούστον νωρίς εκείνη την ημέρα έδειξε -8°C- την πιο χαμηλή θερμοκρασία των τελευταίων 32 ετών.

Η εφημερίδα Houston Chronicle ανέφερε ότι 4 εκατομμύρια συνδρομητές εταιρειών ηλεκτρισμού σε ολόκληρη την πολιτεία δεν είχαν ρεύμα στις 15 Φεβρουαρίου, συμπεριλαμβανομένων 1,4 εκατομμυρίων στην περιοχή του Χιούστον, εξαιτίας βλαβών από πτώσεις καλωδίων και ελεγχόμενων διακοπών ρεύματος λόγω της αυξημένης ζήτησης φυσικού αερίου.

Πηγή: NASA Earth Observatory
Περισσότερα: https://earthobservatory.nasa.gov/images/147941/extreme-winter-weather-causes-us-blackouts 

Euronews Climate Now: Τα χιονοδρομικά κέντρα της Ευρώπης ετοιμάζονται για την κλιματική αλλαγή

Ο καιρός τον Ιανουάριο του 2021

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία από την Υπηρεσία Κλιματικής Αλλαγής του Κοπέρνικου, ήταν ο έκτος πιο ζεστός Ιανουάριος στα παγκόσμια χρονικά, με θερμοκρασίες 0,2 βαθμούς Κελσίου πάνω από τον μέσο όρο της νέας περιόδου 1991-2020. Η περίοδος αναφοράς για τα στοιχεία για το κλίμα της Υπηρεσίας του Κοπέρνικου άλλαξε μόλις, από 1981-2010 σε 1991-2020 έτσι ώστε να εναρμονιστεί με τις συστάσεις του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού και να διασφαλιστεί ότι αντανακλά το σημερινό κλίμα.

Αν δούμε τον χάρτη με τις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας, είχαμε περισσότερο κρύο σε μερικά μέρη και περισσότερη ζέστη σε άλλα. Η Νορβηγία, η Σουηδία και η Ρωσία βίωσαν τον πιο ψυχρό Ιανουάριο από το 2010. Στο Λέιρφλατεν της Νορβηγίας η θερμοκρασία ήταν δέκα βαθμούς Κελσίου κάτω από τον μέσο όρο τον μήνα, που μας πέρασε. Στην Αθήνα, οι πρώτες δέκα μέρες του 2021 ήταν οι πιο ζεστές των τελευταίων 160 ετών, όπου υπάρχουν μετρήσεις.

Αν δούμε τώρα τη διακύμανση των βροχοπτώσεων, θα δούμε ότι είχαμε περισσότερες βροχές από τον μέσο όρο στην Ιταλία και στην Αδριατική. Στην Ισπανία είχαμε περισσότερο χιόνι και βροχή από τον μέσο όρο στο κεντρικό και ανατολικό κομμάτι της χώρας.

Χιονοδρομικά κέντρα: Προετοιμάζονται για την κλιματική αλλαγή

Ο φετινός χειμώνας ήταν ιδιαίτερος για τα χιονοδρομικά κέντρα σε όλη την Ευρώπη. Είχαν περισσότερο χιόνι από τον μέσο όρο και σχεδόν καθόλου τουρίστες, λόγω των απαγορεύσεων της πανδημίας. Βλέποντας όμως προς το μέλλον, η μεγαλύτερη ανησυχία τους είναι η κλιματική αλλαγή. Συνεργάζονται με επιστήμονες για να βρουν τους πιο έξυπνους τρόπους προσαρμογής στις μελλοντικές απαιτήσεις. Ταξιδέψαμε στις Άλπεις για να μάθουμε περισσότερα.

Είμαστε στα 1.300 μέτρα στα βουνά του διαμερίσματος Ντρομ στην Γαλλία για να συναντήσουμε έναν κλιματολόγο που συνεργάζεται με διευθυντές χιονοδρομικών κέντρων για την εύρεση των καλύτερων τρόπων οργάνωσης, καθώς ο πλανήτης θερμαίνεται. Πρώτα η αυτονόητη ερώτηση. Γιατί να μας απασχολεί η έλλειψη χιονιού, όταν σήμερα υπάρχει παντού τριγύρω;

«Μιλάμε για κλιματική αλλαγή και έλλειψη χιονιού, όταν υπάρχει πολύ γύρω μας. Δεν πρέπει να συγχέουμε τις τάσεις με την διακύμανση. Μπορεί να υπάρχει η τάση για μεγαλύτερες θερμοκρασίες, ενώ έχουμε παράλληλα διακυμάνσεις σε μια περίοδο» αναφέρει ο Κάρλο Καρμανιόλα, επιστημόνας που εργάζεται στο πρότζεκτ ClimSnow από την Μετεωρολογική Υπηρεσία της Γαλλίας.

Τα χιονοδρομικά κέντρα προσπαθούν να βρουν απαντήσεις στο ζήτημα του κλίματος, διαφοροποιώντας τις δραστηριότητές τους, ειδικά όταν πρόκειται για κέντρα που βρίσκονται σε χαμηλότερο ύψος όπως αυτό. Εδώ πέρυσι υπήρχε χιόνι μόνο για λίγες μέρες. Ο διευθυντής λειτουργίας του κέντρου της Λα Ντρομ, Μαρκ Ομπουσιέ μας εξηγεί πώς το διαχειρίζονται: «Ξέρουμε ότι οι τομείς στα 1000 μέτρα έχουν τελειώσει. Πρέπει να δούμε κατάματα την κατάσταση. Δεν μπορούμε να αγωνιστούμε σε όλα τα μέτωπα. Όσον αφορά τη συμπίεση και την εισαγωγή χιονιού, οι άνθρωποι είναι ξεκάθαροι. Εδώ όμως είναι μια τοποθεσία και για το καλοκαίρι. Υπάρχουν ασφαλτοστρωμένες διαδρομές. Μπορείτε να κάνετε ρόλερ-σκι σ’ αυτές. Άρα υπάρχει κάτι να αποζημιώσει τον κόσμο. Είναι ένα μέρος που έχει μεγάλη πέραση το καλοκαίρι».

Πηγή: Euronews Climate Now
Περισσότερα: https://youtu.be/nVNkmFj3rlI 

https://gr.euronews.com/2021/02/15/ta-xionodromika-kentra-tis-evropis-etoimazontai-gia-tin-klimatiki-allagi 

GPM: Εβδομαδιαία απεικόνιση IMERG παγκόσμιου υετού (7- 14/02/2021)

Η αποστολή μέτρησης παγκόσμιου υετού GPM (Global Precipitation Measurement), παράγει το πιο ολοκληρωμένο παγκόσμιο προϊόν εκτίμησης του ύψους βροχής και χιονόπτωσης της NASA, χρησιμοποιόντας τον αλγόριθμο IMERG (Integrated Multi-satellite Retrievals for GPM). Οι βροχοπτώσεις υπολογίζονται χρησιμοποιώντας δεδομένα από τον αστερισμό δορυφόρων GPM - ένα παγκόσμιο δίκτυο δορυφόρων που επί του παρόντος περιλαμβάνει τους: GPM Core Observatory, GCOM-W1, NOAA-18, NOAA-19, DMSP F-16, DMSP F-17, DMSP F- 18, Metop-A και Metop-B.

Το σύνολο παγκόσμιων δεδομένων IMERG παρέχει ποσά υετού για ολόκληρο τον κόσμο κάθε 30 λεπτά. Παρόλο που η διαδικασία δημιουργίας του συνδυασμένου συνόλου δεδομένων είναι επίπονη, η ομάδα της αποστολής GPM δημιουργεί ένα προκαταρκτικό σύνολο δεδομένων υετού σε σχεδόν πραγματικό χρόνο, εντός λίγων ωρών από την λήψη δεδομένων.

Η παρακάτω ψηφιακή απεικόνιση δείχνει τα τελευταία διαθέσιμα δεδομένα υετού IMERG, για το διάστημα 7-14/02/2021, τα οποία απεικονίζουν πού εκδηλώνονται οι βροχές και οι χιονοπτώσεις  πάνω στον πλανήτη.

Πηγή: Global Precipitation Measurement Mission / NASA's Scientific Visualization Studio
Περισσότερα:
https://svs.gsfc.nasa.gov/4285 
https://gpm.nasa.gov/ 

Landsat: Παγετώνας που λιώνει γεμίζει λίμνη της Αλάσκα

Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής είναι ορατές στην επιφάνεια της Γης και συχνά πιο ξεκάθαρες, στους παγετώνες της Αρκτικής που υποχωρούν, και στις παγετώδεις λίμνες που διογκώνονται.

Η λίμνη Harlequin στη Νοτιοανατολική Αλάσκα είναι μια από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες στη Βόρεια Αμερική. Οι εικόνες ψευδοχρωμάτων από δορυφόρο Landsat στο βίντεο δείχνουν τον παγετώνα Yakutat που υποχωρεί γρήγορα, ο οποίος τροφοδοτεί τη λίμνη.

Ο Landsat μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να απεικονίσει την επέκταση της λίμνης κατά περισσότερο από 40 τετραγωνικά χιλιόμετρα από το 1999. Ο παγετώνας ρέει βαθιά στη βορειοανατολική άκρη της λίμνης το καλοκαίρι του 2000 και ο πιο παχύς πάγος φαίνεται με βαθύ τυρκουάζ χρώμα.

Η υποχώρηση του παγετώνα είναι εμφανής μια δεκαετία αργότερα καθώς η παγωμένη άκρη του μένει πίσω και οι σκούροι τυρκουάζ τόνοι ατονούν, αποκαλύπτοντας σαφείς γραμμές κίνησης. Το επάνω μέρος της λίμνης ήταν σχεδόν απαλλαγμένο από πάγο το 2020.

Πηγή: Landsat/ USGS Earth Resources Observation and Science (EROS) Center
Περισσότερα: https://eros.usgs.gov/image-gallery/image-of-the-week/glacial-retreat-fills-alaska-lake