ESA: Δεδομένα της αποστολής CryoSat αποκαλύπτουν απώλεια πάγου από παγετώνες σε Αλάσκα και Ασία

Καθώς ο πλανήτης θερμαίνεται, η τήξη πάγου από παγετώνες σε όλο τον κόσμο είναι μια από τις κύριες αιτίες της αύξησης της στάθμης της θάλασσας. Εκτός από τη σημαντική συνεισφορά σε αυτήν την ανησυχητική τάση, η απώλεια παγετώνων αποτελεί επίσης άμεση απειλή για εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους που βασίζονται στην απορροή των παγετώνων για πόσιμο νερό και άρδευση.

Χρησιμοποιώντας πληροφορίες από την αποστολή CryoSat του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος - ESA, νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο στο περιοδικό “The Cryosphere” δείχνει ότι μεταξύ 2010 και 2019 ο Κόλπος της Αλάσκας έχανε 76 Gt πάγου ετησίως, ενώ το High Mountain στην Ασία έχανε 28 Gt πάγου ετησίως. Αυτές οι απώλειες ισοδυναμούν με την προσθήκη 0,21 mm και 0,05 mm στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας ανά έτος, αντίστοιχα.

Η Livia Jakob, από το Earthwave, εξηγεί: «Μία από τις μοναδικές ιδιότητες αυτού του συνόλου δεδομένων είναι ότι μπορούμε να δούμε τις τάσεις του πάγου σε εξαιρετικά υψηλή ανάλυση σε χώρο και χρόνο. Αυτό μας επέτρεψε να ανακαλύψουμε αλλαγές στις τάσεις, όπως η αυξημένη απώλεια πάγου από το 2013 και μετά σε τμήματα του Κόλπου της Αλάσκας, η οποία συνδέεται με κλιματικές αλλαγές. "

Ο Noel Gourmelen, από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, δήλωσε: «Είναι εκπληκτικό να πιστεύουμε ότι μόνο την τελευταία δεκαετία, και οι δύο περιοχές έχουν χάσει το 5% του όγκου τους σε πάγο. Αυτό που έχει επιτύχει ο CryoSat είναι επίσης εκπληκτικό. Ενώ οι παγετώνες ήταν ένας δευτερεύων στόχος της αποστολής, λίγοι θα πίστευαν ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν την υψομετρία-ραντάρ σε περιοχές με εξαιρετικά περίπλοκη τοπογραφία όπως το High Mountain στην Ασία και στον Κόλπο της Αλάσκα.

Πηγή: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος- ESA (European Space Agency)

Περισσότερα: https://www.esa.int/Applications/Observing_the_Earth/CryoSat/CryoSat_reveals_ice_loss_from_glaciers_in_Alaska_and_Asia 

To άρθρο “Spatially and temporally resolved ice loss in High Mountain Asia and the Gulf of Alaska observed by CryoSat-2 swath altimetry between 2010 and 2019” στο επιστημονικό περιοδικό “ The Cryosphere”
https://doi.org/10.5194/tc-15-1845-2021 

NOAA: Μέσος ετήσιος αριθμός ηλεκτρικών εκκενώσεων παγκοσμίως

Κατά μέσο όρο, περισσότερες από 2.000 καταιγίδες είναι σε εξέλιξη σε όλο τον κόσμο σε μια δεδομένη στιγμή, παράγοντας περίπου 100 ηλεκτρικές εκκενώσεις (αστραπές και κεραυνούς) ανά δευτερόλεπτο. Η NASA διαθέτει δύο διαφορετικούς αισθητήρες σε δορυφόρους που μετρούν τη συχνότητα των αναλαμπών από κεραυνούς ή αστραπές, τον OTD (Optical Transient Detector) και τον LIS (Lightning Imaging Sensor). Από τα δεδομένα από τον OTD για το διάστημα 1995 - 2000 και από τον LIS για το διάστημα 1998 έως το 2005, υπολογίστηκαν οι μέσοι όροι και συνδυάστηκαν για τη δημιουργία ενός μέσου ετήσιου χάρτη ρυθμού αστραπών/ κεραυνών. Έντεκα έτη δεδομένων περιλαμβάνονται για την αφαίρεση τυχόν ανωμαλιών που ενδέχεται να υπάρχουν σε ένα μόνο έτος. Οι χρωματικές παραλλαγές στον χάρτη εμφανίζουν τον μέσο ετήσιο αριθμό αναλαμπών ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο.

Πατώντας στην παρακάτω εικόνα, μπορείτε να επιλέξετε να εμφανιστεί ο διαδραστικός χάρτης των δορυφορικών καταγραφών ηλεκτρικών εκκενώσεων:

Από τον χάρτη φαίνεται ότι η κατανομή των αναλαμπών σε όλο τον κόσμο είναι άνιση. Περίπου το 70% του συνόλου εμφανίζεται στις τροπικές περιοχές. Η τοποθεσία που λαμβάνει τον μεγαλύτερο αριθμό κεραυνών ετησίως βρίσκεται κοντά στο μικρό χωριό Kifuka στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό: Ο μέσος ετήσιος ρυθμός αστραπών/ κεραυνών για αυτήν την τοποθεσία είναι περίπου 158. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Φλόριντα έχει τον υψηλότερο εθνικό ετήσιο αριθμό, με μέσο όρο 59 ανιχνεύσεις ανά έτος.

Τα τρία βασικά «συστατικά» που χρειάζονται για να αναπτυχθεί καταιγίδα είναι η υγρασία, η αστάθεια και η ανύψωση μιας αέριας μάζας. Η υγρασία χρειάζεται για να αναπτυχθούν τα σύννεφα. Η αστάθεια στην ατμόσφαιρα, δηλαδή η απότομη πτώση της θερμοκρασίας καθ'ύψος, προκαλεί αφθόρμητη ανύψωση μιας θερμής αέριας μάζας, όσο είναι θερμότερη από το περιβάλλον της. Η άνωση αναγκάζει τον αέρα να ανεβαίνει, να ψύχεται και να συμπυκνώνεται, σχηματίζοντας σύννεφα όταν υπάρχει αρκετή υγρασία. Μερικά παραδείγματα μηχανισμών ανύψωσης αερίων μαζών είναι τα βουνά, που εμποδίζουν τη ροή των αερίων μαζών, η θερμότητα του ήλιου που θερμαίνει το έδαφος και τον υπερκείμενο αέρα, και οι μετωπικές επιφάνειες των καιρικών συστημάτων. Η διαφορική θέρμανση της ξηράς και της θάλασσας γύρω από τη Φλόριντα, καθιστά την περιοχή επιρρεπή σε καταιγίδες.

Πηγή: National Oceanic and Atmospheric Administration Science On a Sphere
Περισσότερα: https://sos.noaa.gov/datasets/lightning-flash-rate 

Copernicus: Κύμα καύσωνα στην Αραβική Χερσόνησο

Η παρακάτω εικόνα ελήφθη στις 25 Μαΐου 2021 από έναν από τους δορυφόρους Copernicus Sentinel-3 και δείχνει το Κατάρ και μέρος των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων στην Αραβική Χερσόνησο.

Η Αραβική Χερσόνησος και ειδικότερα το Κατάρ πλήττονται από έντονο κύμα καύσωνα τον φετινό Μάιο. Την ημέρα λήψης της δορυφορικής εικόνας, το Κατάρ γνώρισε την πιο ζεστή ημέρα για τον μήνα Μάιο. Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε η Διεύθυνση Μετεωρολογίας του Κατάρ, θερμοκρασία ρεκόρ 48,1°C σημειώθηκε στο Abu Samra, καταρρίπτοντας το προηγούμενο ρεκόρ του μήνα από το 1986.

Η αποστολή Copernicus Sentinel-3 αποτελείται από δύο δίδυμους δορυφόρους, τους Sentinel-3A και Sentinel-3B, οι οποίοι μπορούν να μετρήσουν τις θερμικές περιβαλλοντικές παραμέτρους σε χερσαία και θαλάσσια οικοσυστήματα, επιτρέποντας συλλογή πληροφοριών, όπως η θερμοκρασία της επιφάνειας του εδάφους για μεγάλες χρονικές περιόδους και τη σύγκρισή τους από έτος σε έτος.

Πηγή: Ευρωπαϊκή Ένωση, αποστολή Copernicus Sentinel-3
Περισσότερα: https://www.copernicus.eu/en/media/image-day-gallery/heatwave-arabian-peninsula 

NΑSA: Πυρκαγιές κοντά στη λίμνη Γουίνιπεγκ στον Καναδά στις 18/05/2021

Στις 7 Μαΐου και στις 14 Μαΐου 2021, ο πάγος κάλυπτε ακόμη το μεγαλύτερο μέρος της Λίμνης Γουίνιπεγκ και των μικρότερων τριγύρω λιμνών. Μέχρι τις 19 Μαΐου, το μεγαλύτερο μέρος του πάγου είχε λιώσει, οι θερμοκρασίες κυμαίνονταν μεταξύ 30°C και 33°C και το ξηρό τοπίο καλύφθηκε από καπνούς και φωτιές. Φαινόταν ότι η επαρχία Μανιτόμπα του Καναδά είχε μεταβεί απότομα από το χειμώνα στο καλοκαίρι.

Στις 18 Μαΐου 2021, το όργανο MODIS (Moderate Resolution Imaging Spectroradiometer) του δορυφόρου Aqua της NASA έλαβε την παρακάτω εικόνα φυσικών χρωμάτων που δείχνει τον καπνό να εξαπλώνεται από τις πολλές, έντονες πυρκαγιές δυτικά και νοτιοδυτικά της λίμνης Γουίνιπεγκ. Ερευνητές που εξέταζαν δορυφορικές εικόνες NOAA GOES εντόπισαν σχηματισμό νεφών pyrocumulus (πυρό-σωρείτων) νότια της λίμνης Γουίνιπεγκ, ένδειξη ότι οι πυρκαγιές είχαν ακραία συμπεριφορά. Ισχυροί δυτικοί άνεμοι οδήγησαν τα νέφη καπνού στον κόλπο του Χάντσον και στο εσωτερικό του Καναδά μέχρι το Κεμπέκ. Άλλες πυρκαγιές εκδηλώθηκαν, δυτικά στο Saskatchewan και ανατολικά του Οντάριο.

Μεγάλο μέρος της νότιας Μανιτόμπα και του Saskatchewan είχαν ασυνήθιστα ξηρές συνθήκες τους τελευταίους 9 μήνες, ενώ μεγάλο μέρος της περιοχής βρίσκεται ήδη σε κατάσταση σοβαρής έως ακραίας ξηρασίας. Ο John Pomeroy, ερευνητής υδάτινων πόρων στο Πανεπιστήμιο του Saskatchewan, δήλωσε στο CBC News ότι η υγρασία του εδάφους είναι περίπου 40 τοις εκατό της κανονικής. Παρόμοιες συνθήκες παρατηρούνται στις Δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες και μεγάλο μέρος του Μεξικού.

Μετά από ένα ανοιξιάτικο κύμα καύσωνα ρεκόρ και αρκετές μέρες με ισχυρούς ανέμους, το Υπουργείο Περιβάλλοντος του Καναδά (Environment Canada), ανέφερε ότι ο κίνδυνος πυρκαγιών παραμένει «εξαιρετικά υψηλός» στη Νότια και Κεντρική Μανιτόμπα. Οι επαρχιακές και περιφερειακές κυβερνήσεις έχουν και κλείσει πολλά πάρκα και διαδρομές πεζοπορίας και ποδηλασίας. Οι τοπικές αρχές στις Misipawstik Cree και της λίμνης St. Martin First Nations προέτρεψαν τους κατοίκους να εκκενώσουν ορισμένες περιοχές λόγω των πυρκαγιών, πολλες κατοικίες καταστράφηκαν ενώ η κυκλοφορία διακόπηκε σε τμήματα αυτοκινητοδρόμων στη Μανιτόμπα έκλεισαν λόγω καπνού.

Πηγή: NASA Earth Observatory
Περισσότερα: https://earthobservatory.nasa.gov/images/148340/smoke-replaces-ice-at-lake-winnipeg 

JPSS: Νωρίτερα η εποχή των πυρκαγιών στη Σιβηρία- Καταγραφές πυρκαγιών 10/04 - 10/05/2021

Ένας ασυνήθιστα μεγάλος αριθμός δασικών πυρκαγιών έχει εκδηλωθεί στη Σιβηρία αυτή την άνοιξη, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά. Οι πυρκαγιές στη Σιβηρία έχουν καλύψει την περιοχή με πυκνό καπνό, επηρεάζοντας την ορατότητα και την ποιότητα του αέρα για τους κατοίκους.

Οι πυρκαγιές στην Αρκτική, απελευθέρωσαν ποσότητες ρεκόρ διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα τα τελευταία χρόνια. Η Ρωσία έχει εκδώσει πολλές προειδοποιήσεις για την ποιότητα του αέρα "μαύροι ουρανοί" στη Σιβηρία από τις αρχές Απριλίου.

Ο δορυφόρος NOAA-20 κατέγραψε τον πολλαπλασιασμό των πυρκαγιών σε όλη την περιοχή, ενω η περιοχή σκεπάζεται από καπνό. Το όργανο VIIRS του δορυφόρου λάμβανε καθημερινές εικόνες για το διάστημα μεταξύ 10 Απριλίου και 10 Μαΐου 2021.

Δείτε το βίντεο πατώντας εδώ.

Πηγή: Joint Polar Satellite System - JPSS, National Oceanic and Atmospheric Administration- NOAA
Περισσότερα: https://www.facebook.com/JPSS.Program/videos/1303418226726684 

NOAA: O ασυνήθιστα ισχυρός τροπικός κυκλώνας “Tauktae” έπληξε την Ινδία

Οι τροπικοί κυκλώνες δεν είναι συχνοί στην Αραβική Θάλασσα, ωστόσο οι ασυνήθιστα υψηλές θερμοκρασίες του ωκεανού βοήθησαν στην ενίσχυση της τροπικής καταιγίδας “Tauktae” και την μετατροπή της σε επικίνδυνο τυφώνα ο οποίος έπληξε την Πολιτεία Gujarat της Ινδίας στις 17 Μαΐου 2021.

Καθώς ο “Tauktae” πλησίαζε στις ακτές, το Κέντρο Προειδοποίησης Τυφώνων των ΗΠΑ ανέφερε ανέμους έντασης 185 χιλιομέτρων την ώρα και ριπές έως και 230 χιλιόμετρα την ώρα, ισοδύναμα με τυφώνα Κατηγορίας 4 στην κλίμακα ανέμων Saffir-Simpson, καθιστώντας τον “Tauktae” την πέμπτη ισχυρότερη τροπική καταιγίδα που έχει καταγραφεί στην Αραβική Θάλασσα από το 1998. Οι άνεμοι τέτοιας έντασης μπορούν εύκολα να προκαλέσουν πτώσεις δέντρων και ηλεκτροφόρων καλωδίων και καταστροφές σε κατοικίες. Η καταιγίδα προξένησε επίσης υψηλό κυματισμό στις ακτές της Ινδίας, που έχουν αναφερθεί ότι έφτασαν τα 3 μέτρα σε ορισμένες περιοχές. Σύμφωνα με τα δελτία ειδήσεων, η καταιγίδα προκάλεσε τον θάνατο τουλάχιστον 12 ανθρώπων ενώ περισσότεροι από 150.000 άνθρωποι εκκένωσαν το Gujarat.

Ο Βόρειος Ινδικός Ωκεανός παράγει μόνο περίπου το 7 τοις εκατό των τροπικών κυκλώνων του πλανήτη, ωστόσο οι τροπικές καταιγίδες μπορεί να είναι αρκετά καταστροφικές λόγω του μεγάλου αριθμού ανθρώπων που ζουν κατά μήκος των ακτογραμμών. Σε σύγκριση με τη Θάλασσα της Βεγγάλης στα ανατολικά της Ινδίας, οι κυκλώνες είναι ασυνήθιστοι στην Αραβική Θάλασσα, μια περιοχή στην οποία σημειώνονται συνήθως μία ή δύο καταιγίδες το χρόνο. Οι ψυχρές θερμοκρασίες της θάλασσας, ο ξηρός αέρας και οι δυσμενείς άνεμοι στα ανώτερα επίπεδα καθιστούν συνήθως τις καταιγίδες στην Αραβική Θάλασσα αδύναμες και βραχύβιες, αν και ισχυρές καταιγίδες συμβαίνουν περιστασιακά κάτω από ευνοϊκές ατμοσφαιρικές συνθήκες.

Στην περίπτωση του “Tauktae”, οι συνθήκες ήταν ιδανικές. Οι άνεμοι ψηλά στην τροπόσφαιρα ήταν ασθενείς και ευνοούσαν τον σχηματισμό καταιγίδων. Η θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας στην Αραβική Θάλασσα ήταν περίπου 31°C, καθώς η τροπική καταιγίδα πλησίαζε το Gujarat, μερικούς βαθμούς υψηλότερη από ό, τι συνήθως για τα μέσα Μαΐου. 

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών, ερευνητές από την Εθνική Διεύθυνση Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ- NOAA παρατήρησαν αύξηση της έντασης των τροπικών κυκλώνων στην Αραβική Θάλασσα, ιδιαίτερα κατά την περίοδο μετά τους μουσώνες. Τα αποτελέσματα των μοντέλων δείχνουν ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη και οι αυξανόμενες θερμοκρασίες των ωκεανών είναι μεταξύ των λόγων για την αλλαγή αυτή.

Από τις 15 έως τις 17 Μαΐου 2021, ο ευρωπαϊκός μετεωρολογικός δορυφόρος Meteosat-8 παρακολούθησε τον τροπικό κυκλώνα “Tauktae” από την Αραβική Θάλασσα κατά τη διάρκεια 48 ωρών. Καθώς ο “Tauktae” έφτασε στις δυτικές ακτές της Ινδίας, προκάλεσε καταστροφές και θανάτους σε τμήματα της Πολιτείας Maharashtra, και της μεγαλύτερης πόλης της Ινδίας, της Βομβάης.

Πηγή: Εθνική Διεύθυνση Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ- NOAA(National Oceanic and Atmospheric Administration)

Περισσότερα: https://www.nesdis.noaa.gov/content/tropical-cyclone-tauktae-lashes-india  

Copernicus: Κύμα καύσωνα στη Bορειοδυτική Ρωσία

Η παρακάτω εικόνα δείχνει τη θερμοκρασία της επιφάνειας του εδάφους (Land Surface Temperature - LST) στη Bορειοδυτική Ρωσία, όπως μετρήθηκε από έναν από τους δύο δορυφόρους Copernicus Sentinel-3 στις 13 Μαΐου 2021. (H LST είναι η θερμοκρασία του εδάφους και δεν πρέπει να συγχέεται με τη θερμοκρασία του αέρα).

Η εικόνα επισημαίνει τις περιοχές της περιφέρειας Arkhangelsk εντός του Αρκτικού Κύκλου στον οποίο η θερμοκρασία στην επιφάνεια του εδάφους, έφτασε σε τιμές πάνω από 30°C, ενώ σε περιοχές ακριβώς κάτω από τον Αρκτικό Κύκλο πλησίαζε τους 35°C.

Στις ίδιες περιοχές, οι θερμοκρασίες του αέρα έφτασαν τους 27°C, παρουσιάζοντας αποκλίσεις θερμοκρασίας μεταξύ 13 και 20ºC , ανάλογα με τις πηγές, πάνω από τις τυπικές μέγιστες θερμοκρασίες ημέρας, για αυτήν την περίοδο του έτους, στην περιοχή.

Άλλες περιοχές της Ρωσίας επηρεάστηκαν επίσης από μη φυσιολογικές θερμοκρασίες. Στην περιοχή Chelyabinsk, η Κεντρική Διεύθυνση του Υπουργείου Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών συνέστησε την ακύρωση όλων των δημόσιων εκδηλώσεων και τον περιορισμό της παραμονής των παιδιών στο ύπαιθρο.

Πηγή: Ευρωπαϊκή Ένωση, αποστολή Copernicus Sentinel-3
Περισσότερα: https://www.copernicus.eu/en/media/image-day-gallery/heat-wave-arkhangelsk-oblast-russia 

Copernicus: Πυρκαγιές στη Σιβηρία τον Απρίλιο του 2021

H εικόνα, η οποία ελήφθη από έναν από τους δορυφόρους Copernicus Sentinel-2 στις 10 Απριλίου 2021, δείχνει μια μεγάλη πυρκαγιά στην περιοχή Tyumen - στη Ρωσία.

Σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Δασική Υπηρεσία της Ρωσίας, στην αρχή της εποχής των δασικών πυρκαγιών παρατηρούνται πολλές πυρκαγιές σε διάφορες περιοχές της Σιβηρίας. Οι περιοχές που έχουν πληγεί περισσότερο είναι το Omsk, το Novosibirsk και το Tyumen όπου, συνολικά, έχουν καταγραφεί περισσότερες από 400 δασικές πυρκαγιές, πολλές από τις οποίες ήταν πυρκαγιές για γεωργικούς σκοπούς που βρέθηκαν εκτός ελέγχου. Έχει ανακηρυχθεί κατάσταση έκτακτης ανάγκης σε 5 δημοτικές περιφέρειες της περιοχής Tyumen, από όπου έχει ληφθεί και η εικόνα.

Πηγή: Ευρωπαϊκή Ένωση, αποστολή Copernicus Sentinel-2
Περισσότερα: https://www.copernicus.eu/en/media/image-day-gallery/fires-tyumen-oblast-siberia 

NASA: Νέα εποχή παρακολούθησης της ποιότητας του αέρα από το διάστημα

Στις 18 Φεβρουαρίου 2021, ξεκίνησε μια νέα εποχή στα πλαίσια μιας διεθνούς προσπάθειας βελτίωσης της επιστήμης της ποιότητας του αέρα και των σχετικών προβλέψεων σε όλο τον κόσμο, για τη μείωση των συνεπειών της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον. Το πρώτο από τα τρία όργανα σε έναν πρωτοποριακό νέο διαστημικό “αστερισμό” δορυφόρων εκτοξεύτηκε από τη Γαλλική Γουιάνα και τέθηκε σε τροχιά, διενεργόντας ωριαίες μετρήσεις, κατά τη διάρκεια της ημέρας, αρκετών ατμοσφαιρικών ρύπων.

Το όργανο GEMS (Geostationary Environment Monitoring Spectrometer) της Νότιας Κορέας βρίσκεται σε λειτουργία στον δορυφόρο GEO-KOMPSAT-2B του κορεατικού Ερευνητικού Ινστιτούτου. Σε γεωστατική τροχιά, το GEMS θα διεξάγει μετρήσεις για ολόκληρη την Ασία. Το όργανο TEMPO (Tropospheric Emissions: Monitoring of Pollution) της NASA στον δορυφόρο Intelsat 40e, που έχει προγραμματιστεί να εκτοξευτεί το 2022, θα πραγματοποιεί μετρήσεις για τη Βόρεια Αμερική. Τον “αστερισμό” των δορυφόρων ολοκληρώνει, ο δορυφόρος Sentinel-4 του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), ο οποίος αναμένεται να εκτοξευθεί το 2023, και θα πραγματοποιεί μετρήσεις για την Ευρώπη και τη Βόρεια Αφρική.

Δείτε το βίντεο πατώντας εδώ.

Μόλις ολοκληρωθεί, αυτός ο «εικονικός αστερισμός» δορυφόρων για την παρακολούθηση της ποιότητας του αέρα, θα μπορεί να μετρήσει τους ατμοσφαιρικούς ρύπους - συμπεριλαμβανομένων του όζοντος, του διοξειδίου του αζώτου, της φορμαλδεΰδης και των μικροσκοπικών ατμοσφαιρικών σωματιδίων που ονομάζονται αερολύματα (αεροζόλ) - σε άνευ προηγουμένου λεπτομέρεια και συχνότητα. Η ατμοσφαιρική ρύπανση μπορεί να βλάψει το ανθρώπινο αναπνευστικό και καρδιαγγειακό σύστημα και το περιβάλλον. Τα προϊόντα των δεδομένων σχεδόν σε πραγματικό χρόνο από τον αστερισμό, θα βελτιώσουν σημαντικά τις προβλέψεις ποιότητας του αέρα γύρω από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές του Βόρειου Ημισφαιρίου. Αυτά τα δεδομένα μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην ενημέρωση των αποφάσεων των πολιτικών για τη βελτίωση της ποιότητας του αέρα.

Τα τρέχοντα δορυφορικά όργανα που παρακολουθούν την ποιότητα του αέρα - όπως το Όργανο Παρακολούθησης Όζοντος - OMI (Ozone Monitoring Instrument) της NASA στον δορυφόρο Aura και το όργανο TROPOMI (TROPOspheric Instrument) του ESA στον δορυφόρο Sentinel-5 (Sentinel-5P) - περιστρέφονται γύρω από τη Γη σε πολική τροχιά, επιτρέποντάς τη διενέργεια μετρήσεων μία φορά την ημέρα για οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη.

Πηγή: NASA
Περισσότερα: https://www.nasa.gov/feature/langley/air-quality-satellite-constellation-begins-taking-shape/ 

Copernicus: Οι μέσες θερμοκρασιακές αποκλίσεις για τον Απρίλιο του 2021 - ο πιο κρύος Απρίλιος για την Ευρώπη από το 2003

Σύμφωνα με το μηνιαίο δελτίο της Υπηρεσίας Κλιματικής Αλλαγής Copernicus, η παγκόσμια μέση θερμοκρασία για τον Απρίλιο του 2021 ήταν περίπου 0,2ºC υψηλότερη από τη μέση τιμή της περιόδου 1991-2020. Σε παγκόσμιο επίπεδο, ο Απρίλιος του 2021 ήταν θερμότερος από κάθε Απρίλιο πριν από το 2010, αλλά πιο κρύος από τον Απρίλιο του 2010 και των αντίστοιχων μηνών τα έτη 2016 και 2020. Ο Απρίλιος του 2021 ήταν ο πιο κρύος Απρίλιος από το 2003 σε ολόκληρη την Ευρώπη. Οι θερμοκρασίες ήταν πολύ πάνω από τον μέσο όρο σε τμήματα του Βορειοανατολικού Καναδά, της Βορειοδυτικής Ρωσίας και της Μέσης Ανατολής.

Οι μέσες θερμοκρασίες για τον Απρίλιο του 2021 διέφεραν σημαντικά σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ήταν κάτω από το μέσο όρο σε μια ευρεία περιοχή από την Ισλανδία έως τη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα, αλλά πάνω από το μέσο όρο στα δυτικά της Ιβηρικής χερσονήσου και στα ανατολικά της ηπείρου. Ο μήνας είχε αρχίσει με ασυνήθιστα ήπιες συνθήκες σε πολλά μέρη, αλλά σημειώθηκε πτώση θερμοκρασιών σε μια εκτεταμένη περιοχή την πρώτη εβδομάδα του μήνα, φτάνοντας σε χαμηλά επίπεδα ρεκόρ σε τμήματα της Δυτικής και Κεντρικής Ευρώπης. Η Γαλλία ήταν μεταξύ των χωρών που υπέστησαν σημαντικές ζημιές από παγετό σε αμπέλια και οπωροφόρα δέντρα που είχαν αρχίσει να αναπτύσσονται νωρίτερα από το συνηθισμένο. Οι βόρειοι άνεμοι σε πολλές χώρες ήταν επίμονοι τον Απρίλιο, με το Ηνωμένο Βασίλειο να βιώνει τη χαμηλότερη μέση ελάχιστη θερμοκρασία για τον Απρίλιο από το 1922, και τον υψηλότερο αριθμό παγετών Απριλίου στο αρχείο δεδομένων που χρονολογείται από το 1960.

Άλλες περιοχές του κόσμου με ιδιαίτερα χαμηλότερες μέσες θερμοκρασίες τον Απρίλιο περιλάμβαναν την Αλάσκα και τμήματα του Βόρειου Καναδά, μεγάλο μέρος της Ανατολικής Σιβηρίας και της Κίνας, μια ζώνη που εκτείνεται από βορειοδυτικά προς νοτιοανατολικά πάνω από την Αυστραλία και διάφορα μέρη της Ανταρκτικής, ιδίως της Δυτικής Ανταρκτικής. Αντίθετα, οι θερμοκρασίες ήταν πολύ υψηλότερες από τον μέσο όρο σε μεγάλο μέρος του Βορειοανατολικού Καναδά και της Γροιλανδίας, της Δυτικής Σιβηρίας, τμημάτων της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής, της Αργεντινής και της Νότιας Χιλής, της παράκτιας Ναμίμπια και της Νότιας Αφρικής, καθώς και σε τμήματα της Ανατολικής Ανταρκτικής.

Οι θερμοκρασίες αέρα ήταν κάτω από τον μέσο όρο στο μεγαλύτερο μέρος του τροπικού και υποτροπικού Ανατολικού Ειρηνικού Ωκεανού, όπου το τελευταίο φαινόμενο La Niña συνέχισε να εξασθενεί. Άλλες ωκεάνιες περιοχές του εξωτροπικού Βόρειου Ημισφαιρίου ήταν κυρίως θερμότερες από τον μέσο όρο, με τις κύριες εξαιρέσεις να είναι ο Βορειοανατολικός Ατλαντικός και οι θάλασσες στα βορειοανατολικά της Γροιλανδίας. 

Η παγκόσμια μέση θερμοκρασία για τον Απρίλιο του 2021 ήταν υψηλότερη από τον μέσο όρο για την περίοδο 1991-2020, αλλά λιγότερο ακραία από ό, τι για τους περισσότερους μήνες τα τελευταία έξι χρόνια. Ο Απρίλιος 2021 ήταν:

- Κατά 0,19°C θερμότερος από το μέσο όρο 1991-2020 για τον μήνα Απρίλιο
- Περισσότερο από 0,3°C πιο κρύος από τον Απρίλιο του 2016 και τον Απρίλιο του 2020 - τους δύο πιο θερμούς Απρίλιους που έχουν καταγραφεί
- Ο πιο ψυχρός Απρίλιος από το 2015 και πιο δροσερός από τον Απρίλιο του 2010, αλλά πιο θερμός από κάθε άλλο Απρίλιο στο αρχείο

Οι ευρωπαϊκές μέσες αποκλίσεις θερμοκρασίας είναι γενικά μεγαλύτερες και πιο μεταβλητές από τις παγκόσμιες αποκλίσεις. Η ευρωπαϊκή μέση θερμοκρασία για τον Απρίλιο του 2021 ήταν 0,9°C κάτω από τη μέση τιμή της περιόδου αναφοράς 1991-2020, καθιστώντας τον μήνα τον πιο κρύο Απρίλιο από το 2003 συνολικά για την Ευρώπη.

Πηγή: Copernicus Climate Change Service
Περισσότερα: https://climate.copernicus.eu/surface-air-temperature-april-2021 

Copernicus: Ρεκόρ θερμοκρασίας Απριλίου στην καναδική Αρκτική

Η παρακάτω εικόνα, η οποία ελήφθη από έναν από τους δορυφόρους Copernicus Sentinel-2 στις 30 Απριλίου 2021, δείχνει τον οικισμό Alert στην περιοχή Qikiqtaaluk, Nunavut, στον Καναδά. Το Alert είναι το βορειότερο μόνιμα κατοικημένο μέρος στον κόσμο. Βρίσκεται σε γεωγραφικό πλάτος 82 ° 28 ′ Βόρεια, σε απόσταση λιγότερη από 800 χιλιόμετρα από τον Βόρειο Πόλο.

Την ίδια ημέρα λήψης αυτής της εικόνας, καταγράφηκε θερμοκρασία +2,4°C στον οικισμό. Η τιμή αυτή, εάν επιβεβαιωθεί επίσημα, είναι πιθανό να αποτελέσει για την τοποθεσία την υψηλότερη θερμοκρασία ρεκόρ όλων των εποχών για το μήνα Απρίλιο. Το προηγούμενο ρεκόρ ήταν -0,2°C.

Οι δορυφόροι Copernicus Sentinel-2, με μέγιστο χρόνο διέλευσης πέντε ημερών από το ίδιο σημείο, αποτελούν πολύτιμο πόρο για την παρακολούθηση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής σε ένα τόσο σημαντικό και ευαίσθητο περιβάλλον όπως ο Αρκτικός Κύκλος.

Πηγή: Ευρωπαϊκή Ένωση, αποστολή Copernicus Sentinel-2
Περισσότερα: https://www.copernicus.eu/en/media/image-day-gallery/record-april-temperature-alert-canadian-arctic 

NASA: Η μεταβολή της κατανομής αποκλίσεων παγκόσμιας θερμοκρασίας την περίοδο 1951-2020

Το κινούμενο διάγραμμα δείχνει την εξέλιξη της κατανομής των αποκλίσεων της θερμοκρασίας του εδάφους με την πάροδο του χρόνου. Καθώς ο πλανήτης θερμαίνεται ολοένα και περισσότερο, βλέπουμε την κορυφή της κατανομής να μετατοπίζεται προς τα δεξιά. Η κατανομή των θερμοκρασιών διευρύνεται επίσης. Αυτή η διεύρυνση πιθανότατα οφείλεται στη διαφορική περιφερειακή θέρμανση παρά στην αυξημένη μεταβλητότητα θερμοκρασίας, σε οποιαδήποτε δεδομένη τοποθεσία της Γης.

Οι κατανομές θερμοκρασιακών αποκλίσεων προέρχονται από το σύνολο δεδομένων GISTEMP και υπολογίζονται για κάθε έτος από την ανάλυση θερμοκρασίας επιφανείας του Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών Goddard (Goddard Institute of Space Studies).

Πηγή: NASA's Scientific Visualization Studio
Περισσότερα: https://svs.gsfc.nasa.gov/4891 
GISTEMP : https://data.giss.nasa.gov/gistemp 

NASA: Πυρκαγιές στην Άπω Ανατολή τον Μάρτιο και Απρίλιο 2021

Πολλοί αγρότες στη Bορειοανατολική Κίνα και την Aνατολική Ρωσία βάζουν φωτιές για να καθαρίσουν τα χωράφια και να τα προετοιμάσουν για φύτευση. Με εκατομμύρια εκτάρια εκτάσεων καλλιέργειας καλαμποκιού, ρυζιού και φασολιών που σπέρνονται στην επαρχία Heilongjiang κάθε χρόνο, η επαρχία στη Bορειοανατολική Κίνα αποτελεί μια από τις σημαντικότερες περιοχές παραγωγής τροφίμων της χώρας. Για πολλούς αγρότες της Heilongjiang, ένα από τα πρώτα βήματα για την φετινή καλλιέργεια περιλαμβάνει την καύση των υπολειμμάτων της προηγούμενης χρονιάς από τα χωράφια στα πλαίσια της προετοιμασίας εργασιών φύτευσης τον Μάιο.

Αυτή η πρακτική οδηγεί μερικές φορές σε θολό, γεμάτο καπνό ουρανό, όπως φαίνεται από αυτήν τη δορυφορική εικόνα φυσικών χρωμάτων από το όργανο VIIRS (Visible Infrared Imaging Radiometer Suite) του δορυφόρου Suomi NPP των NOAA-NASA. Καθ 'όλη τη διάρκεια της άνοιξης, το VIIRS εντόπισε μεγάλους αριθμούς θερμικών αποτυπωμάτων που σχετίζονται με πυρκαγιές τα οποία εμφανίζονται κόκκινα και πορτοκαλί στην παρακάτω εικόνα.

Το VIIRS άρχισε να ανιχνεύει σποραδική δραστηριότητα πυρκαγιών στην περιοχή στα μέσα Μαρτίου 2021, μόλις ο ζεστός καιρός έλιωσε τα χιόνια. Ο αριθμός των ανιχνεύσεων πυρκαγιάς στη συνέχεια διογκώθηκε στα μέσα Απριλίου, ιδιαίτερα γύρω από την πόλη Χάρμπιν της Κίνας, καθώς η περίοδος καύσεων της άνοιξης έφτασε στο αποκορύφωμά της.

Οι περισσότερες καύσεις αχύρων σε αυτήν την περιοχή έλαβαν χώρα το φθινόπωρο, αλλά οι δορυφορικές παρατηρήσεις που συλλέχθηκαν εδώ και αρκετά χρόνια δείχνουν ότι υπήρξε μια ισχυρή μετατόπιση προς τις ανοιξιάτικες πυρκαγιές από το 2015. Αυτή ήταν η χρονιά που οι τοπικές Αρχές θέσπισαν περιορισμούς καύσης - στην προσπάθεια για τον περιορισμό της ατμοσφαιρικής ρύπανσης - και άρχισε να ενθαρρύνει τους αγρότες να βρουν άλλες χρήσεις για τα υπόλοιπα άχυρα. Οι περισσότερες πυρκαγιές στην επαρχία Χαϊλονγκιάνγκ συμβαίνουν τώρα τον Μάρτιο και τον Απρίλιο, μια αλλαγή που συνέπεσε με τη μείωση των συνολικών εκπομπών αερίων θερμοκηπίου και σωματιδιακής ρύπανσης από τις πυρκαγιές της περιοχής, σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη.

Οι πυρκαγιές δεν περιορίστηκαν στην Κίνα. Στα σύνορα της Ρωσίας, πυρκαγιές - πολλές πιθανόν από αγρότες για παρόμοιους λόγους - ήταν επίσης συχνές κατά μήκος του ποταμού Amur. Σε ορισμένες περιοχές, όπως κοντά στο Βλαδιβοστόκ, οι ρωσικές Αρχές και τα μέσα ενημέρωσης ανέφεραν σημαντικό βαθμό βλάστησης (χόρτα και δάσοι). Ενώ ορισμένες από αυτές πιθανότατα ξεκίνησαν ως φωτιές σε καλλιέργειες που εξαπλώθηκαν σε δάση, οι ρωσικές Αρχές επεσήμαναν ένα συνδυασμό ανθρώπινων δραστηριοτήτων (π.χ., μαγείρεμα σε εξωτερικούς χώρους)- για την πρόκληση πυρκαγιών.

Πηγή: NASA Earth Observatory
Περισσότερα: https://earthobservatory.nasa.gov/images/148219/fires-in-the-far-east 
Η πρόσφατη μελέτη “Interannual and Seasonal Variability of Greenhouse Gases and Aerosol Emissions from Biomass Burning in Northeastern China Constrained by Satellite Observations” στο περιοδικό “Remote Sensing”
https://doi.org/10.3390/rs13051005 

Copernicus: Επιφανειακές θερμοκρασίες της θάλασσας στη Νότια Ιταλία στις 25 Απριλίου 2021

Οι παρακάτω εικόνες, οι οποίες προέρχονται από δεδομένα της δορυφορικής αποστολής Copernicus Sentinel-3 στις 25 Απριλίου 2021, δείχνουν τη Νότια Ιταλία χωρίς σύννεφα (αριστερά) και τις θερμοκρασίες της επιφάνειας της θάλασσας-SST (Sea Surface Temperature) σε τμήματα της Αδριατικής (δεξιά), της Τυρρηνικής Θάλασσας (αριστερά) και του Βορείου Ιονίου.

Η απουσία νεφών επιτρέπει την καλύτερη απεικόνιση των ψυχρότερων υδάτων, με θερμοκρασία κάτω των 14°C που ρέουν από τη Βόρεια Αδριατική Θάλασσα, κατά μήκος των ιταλικών ακτών σε ένα στενό ρεύμα (με ανοιχτό και λευκό χρώμα), ενώ τα επιφανειακά ύδατα υψηλότερων θερμοκρασιών, πάνω από 15,5°C (πράσινο κίτρινο κόκκινο) βρίσκονται κοντά στις βαλκανικές ακτές.

Κατά τη διάρκεια του χειμώνα του 2021, έχουν παρατηρηθεί σημαντικές θερμοκρασιακές αποκλίσεις στην επιφάνεια της θάλασσας σε αυτό το μέρος της Αδριατικής Θάλασσας. Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση θερμοκρασιών στην επιφάνεια της θάλασσας, που εκδόθηκε από το Μεσογειακό Κέντρο Περιβαλλοντικών Μελετών-CEAM (Mediterranean Center for Environmental Studies), η μέση θερμοκρασιακή απόκλιση που παρατηρήθηκε στη λεκάνη της Μεσογείου κατά το Φεβρουάριο του 2021 ήταν 0,9°C. Eπιπλέον, η προσαρμοσμένη εποχική τάση της απόκλισης της θερμοκρασίας στην επιφάνεια της θάλασσας, έφτασε στην υψηλότερη τιμή της από την έναρξη των καταγραφών το 1982, σε 1,4°C. Στην Αδριατική Θάλασσα, η μέση απόκλιση της θερμοκρασίας της επιφάνειας της θάλασσας, για τον Φεβρουάριο παρατηρήθηκε ελαφρώς πάνω από 1°C.

Ένας από τους στόχους της αποστολής Copernicus Sentinel-3 είναι να μετρήσει με ακρίβεια τη θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας και της ξηράς, χρησιμοποιώντας το όργανο SLSTR (Sea and Land Surface Radiometer Temperature Surface Temperature). Σε συνδυασμό με τα δορυφορικά όργανα OLCI (Ocean and Land Color Instrument) και SRAL (Synthetic Aperture Radar Altimeter), το SLSTR παραδίδει ακριβείς και αξιόπιστες μετρήσεις που υποστηρίζουν τη συστηματική παρακολούθηση των ωκεανών, του περιβάλλοντος και του κλίματος.

Πηγή: Ευρωπαϊκή Ένωση, αποστολή Copernicus Sentinel-3
Περισσότερα: https://www.copernicus.eu/en/media/image-day-gallery/cloud-free-view-and-sea-surface-temperature-adriatic-sea-europe 

Μεσογειακό Κέντρο Περιβαλλοντικών Μελετών-CEAM (Mediterranean Center for Environmental Studies
http://www.ceam.es/ceamet/SST/index.html 

Copernicus: Η έκθεση της κατάστασης του κλίματος της Ευρώπης το 2020

Δημοσιεύθηκε από την Υπηρεσία Κλιματικής Αλλαγής του ευρωπαϊκού προγράμματος Copernicus, η έκθεση για την κατάσταση του κλίματος το 2020 στην Ευρώπη η οποία αποτελεί μια ολοκληρωμένη ετήσια επισκόπηση των κλιματικών συνθηκών σε ολόκληρη την ήπειρο και την Αρκτική. Η έκθεση επιβεβαιώνει το 2020 ως το πιο θερμό έτος στην Ευρώπη, με χειμερινές θερμοκρασίες άνω των 3,4°C πάνω από το μέσο όρο της περιόδου 1981-2010. Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι συγκεντρώσεις αερίων του θερμοκηπίου συνέχισαν να αυξάνονται και ήταν οι υψηλότερες από τότε που ξεκίνησαν οι δορυφορικές καταγραφές το 2003.

Η εμβληματική έκθεση αποτελεί ένα ζωτικό σημείο αναφοράς για μελλοντικές εκτιμήσεις για το κλίμα, παρουσιάζοντας σαφείς, υψηλής ποιότητας πληροφορίες για τις κλιματικές τάσεις, προκειμένου να υποστηρίξει τη λήψη αποφάσεων βάσει τεκμηριωμένων στοιχείων. Η έκθεση βασίζεται σε δεδομένα από δορυφόρους, αναλύσεις, εκτιμήσεις βάσει μοντέλων και μετρήσεις που λαμβάνονται στην ξηρά, στη θάλασσα και στην ατμόσφαιρα, πολλά από τα οποία παρέχονται μέσω του προγράμματος Copernicus.

Ρεκόρ θερμότητας, βροχόπτωσης και ηλιοφάνειας

Η υψηλή ετήσια θερμοκρασία που καταγράφηκε για την Ευρώπη το 2020 οφείλεται εν μέρει σε εξαιρετικά θερμές χειμερινές και φθινοπωρινές συνθήκες, ιδίως στα βορειοανατολικά και ανατολικά μέρη. Το καλοκαίρι ήταν επίσης θερμότερο από το μέσο όρο, ενώ τα καλοκαιρινά κύματα καύσωνα ήταν λιγότερο έντονα, διαδεδομένα και παρατεταμένα από ό,τι τα τελευταία χρόνια.

Εικόνα 1.  Αποκλίσεις επιφανειακής θερμοκρασίας του αέρα στην Ευρώπη για το χειμώνα (Δεκέμβριος 2019 ‒ Φεβρουάριος 2020), άνοιξη (Μάρτιος ‒ Μάιος), καλοκαίρι (Ιούνιος ‒ Αύγουστος) και φθινόπωρο (Σεπτέμβριος ‒ Νοέμβριος) του 2020, σε σχέση με τον αντίστοιχο εποχιακό μέσο όρο της περιόδου αναφοράς 1981-2010.

Στην Ευρώπη επικράτησαν σημαντικά περισσότερες από το μέσο όρο ώρες ηλιοφάνειας το 2020 μεταξύ Ιανουαρίου και Μαΐου. Κατά μέσο όρο κατά τη διάρκεια του έτους, τα επίπεδα υετού ήταν εντός του κανονικού. Ωστόσο, υπήρξε μια απότομη μετάβαση μεταξύ πολύ υγρών συνθηκών το χειμώνα και επίμονων ξηρών συνθηκών την άνοιξη, με σημαντικές επιπτώσεις στις συνθήκες υγρασίας του εδάφους και στη βλάστηση σε μεγάλα μέρη της ηπείρου. Αργότερα μέσα στο έτος, η κακοκαιρία “Alex” προκάλεσε καταρρακτώδεις βροχές, ξεπερνώντας τα ρεκόρ βροχόπτωσης μιας ημέρας στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Βορειοδυτική Γαλλία και τις Νότιες Άλπεις και προκαλώντας καταστροφικές πλημμύρες σε ορισμένες περιοχές.

Αρκτική Σιβηρία

Παρά το κρύο ξεκίνημα, το 2020 ήταν το δεύτερο θερμότερο έτος για την Αρκτική, με μέση ετήσια θερμοκρασία επιφάνειας 2,2°C πάνω από το μέσο όρο της περιόδου 1981-2010. Σε μέρη της Αρκτικής (Αρκτική Σιβηρία και παρακείμενες θάλασσες) σημειώθηκαν οι μεγαλύτερες ετήσιες θερμοκρασιακές αποκλίσεις οπουδήποτε στη Γη το 2020, καταγράφοντας τιμές πάνω από 6°C πάνω από το μέσο όρο. Την άνοιξη και το φθινόπωρο, η κάλυψη χιονιού μειώθηκε από τις θερμοκρασίες αυτές που ήταν υψηλότερες από τις μέσες, συμβάλλοντας ενδεχομένως σε θερμότερες συνθήκες, αφού οι σκοτεινότερες επιφάνειες χωρίς χιόνι απορροφούν περισσότερη ηλιακή ενέργεια, σχηματίζοντας έναν κύκλο ανατροφοδότησης του κλίματος που οδηγεί σε περισσότερη θέρμανση.

Εικόνα 2. Χρονοσειρές των ετήσιων μέσων αποκλίσεων της επιφανειακής θερμοκρασίας από το 1979 έως το 2020 στην περιοχή της Αρκτικής (66,6° Β – 90° Β). Δεξιά: Χάρτης της ετήσιας απόκλισης της μέσης επιφανειακής θερμοκρασίας το 2020. Οι αποκλίσεις υπολογίζονται σε σχέση με την περίοδο αναφοράς 1981-2010.

Το γενικό πλαίσιο του 2020

Οι στόχοι της Συμφωνίας του Παρισιού έχουν διαμορφωθεί ως προς τον περιορισμό παγκόσμια μέση επιφανειακή θερμοκρασία, δεσμεύοντας τις χώρες που υπογράφουν να περιορίσουν την άνοδο αυτού του δείκτη σε 2°C πάνω από τις θερμοκρασίες της προ-βιομηχανικής εποχής - και ιδανικά, σε αύξηση 1,5°C ή λιγότερο. Ο τελευταίος πενταετής μέσος όρος δείχνει ότι ο πλανήτης έχει ήδη θερμανθεί κατά περίπου 1,2°C.

Αέρια θερμοκηπίου, όπως διοξείδιο του άνθρακα, μεθάνιο και οξείδιο του αζώτου, παγιδεύουν θερμότητα κοντά στην επιφάνεια της Γης. Όσο μεγαλύτερη είναι η συγκέντρωσή τους στην ατμόσφαιρα, τόσο αυξάνεται η θερμοκρασία στη Γη. Ο τεράστιος αντίκτυπος στην κοινωνία των μέτρων που θεσπίστηκαν για τον περιορισμό της εξάπλωσης του COVID-19 οδήγησε σε μια ελαφρά μείωση των εκπομπών, δικαιολογώντας εν μέρει το ότι οι συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα αυξήθηκαν με βραδύτερο ρυθμό από αυτόν που έχει καταγραφεί τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο, οι ατμοσφαιρικές συγκεντρώσεις τόσο του διοξειδίου του άνθρακα όσο και του μεθανίου το 2020 ήταν στο υψηλότερο σημείο από την έναρξη των δορυφορικών καταγραφών το 2003, δείχνοντας τη συνέχεια της τρέχουσας αύξησης.

Εικόνα 3. Στο πάνω διάγραμμα παρουσιάζονται οι τιμές των μηνιαίων παγκόσμιων συγκεντρώσεων CO2 από δορυφόρους και στο κάτω διάγραμμα οι αντίστοιχοι παραγόμενοι ετήσιοι μέσοι ρυθμοί ανάπτυξης για την περίοδο 2003-2020. Οι αριθμητικές τιμές με κόκκινο χρώμα υποδηλώνουν τις ετήσιες μέσες συγκεντρώσεις XCO2 στο πάνω διάγραμμα, ενώ στο κάτω οι ετήσιοι μέσοι ρυθμοί αύξησης XCO2 που προέρχονται από δεδομένα που εμφανίζονται στον επάνω πίνακα. Οι αναφερόμενες αριθμητικές τιμές αντιστοιχούν στον ρυθμό ανάπτυξης σε ppm / έτος (μέρη ανα εκατομμύριο ανα έτος), συμπεριλαμβανομένης μιας εκτίμησης αβεβαιότητας σε παρένθεση

Η τάση για διαρκή απώλεια παγετώνων στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο συνεχίζεται. Το πάχος του πάγου έχει συρρικνωθεί κατά μέσο όρο 30 μέτρα από το 1957 και η απώλεια πάγου στη Γροιλανδία και την Ανταρκτική έχει προκαλέσει άνοδο της παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας κατά πάνω από 18 χιλιοστά μεταξύ των ετών 1992 και 2018. Εν τω μεταξύ, τα δορυφορικά δεδομένα επιβεβαιώνουν μια σημαντική μείωση της έκτασης του θαλάσσιου πάγου της Αρκτικής σε σύγκριση με το κανονικό, σε όλες τις εποχές, ιδιαίτερα τον Σεπτέμβριο, όταν ο πάγος είναι συνήθως στα χαμηλότερα επίπεδα.

Πηγή: Υπηρεσία Κλιματικής Αλλαγής Copernicus
Περισσότερα:
https://climate.copernicus.eu/discover-last-years-climate-newly-released-european-state-climate-2020 
https://www.copernicus.eu/en/news/news/observer-latest-european-state-climate-reports-record-high-temperatures-2020  
H σύνοψη της έκθεσης για την κατάσταση του κλίματος της Ευρώπης το 2020 (pdf)
https://climate.copernicus.eu/sites/default/files/2021-04/ESOTC2020_summary.pdf